aşk ve nefret arasındaki ince çizgi

hayali bir çizgidir. varsayılır. ne zaman bu çizgi üzerine bastınız işte o zaman naneyi yediniz demektir. aşk eriyecek korkusu ve dürtüsü ile sevgiliye dayarken sevginin tillahını, çizginin öteki tarafından kollarınızı, bacaklarınızı, gövdenizi kemiren bir şeylerin ayrılıktan kısacık evvela farkına varırsınız.

hah,o çizgi eski sevgilime girsin.

aşk ile nefreti nasıl aynı cümlede kullanıyorsunuz?!

o çizginin amına koyayım. iyi geceler.

bence yok öyle bi şey. birisine aşıksan eğer bunun değişmesi imkansızdır. ona aşık olduysan zaten her şeyiyle aşıksındır buna davranışları da dahil. yani onun sana yaptığı bi şeyin ondan nefret etmene sebep olması.. imkansız. ya da aşık değilsindir.. evet evet bu baska bi açıklama yok çünkü.

öyle bir çizgi yok, zıt kavramlar. ama miktarları eşit. bir ağaç düşün yemyeşil, uçsuz bucaksız. tek bir kişi için meyve veren.. sonra o kişinin gelip ateşe verdiğini düşün, aynı ağaç. uçsuz, bucaksız ama kor alev bu sefer, yaklaşamazsın, yakar. ve kül olur, söner elbet. ama bir daha meyve vermez.. yanarken yaklaşamazsın, söndükten sonra da bulamazsın. budur olay, aşk nefrete döndükten sonra geri dönüşü olmaz. çizgi bunun neresinde? ofsayt hocam!

ayrılınca buyuk ihtimalle nefret tarafına geçtiğimiz çizgidir

nefret devam ediyosa aşk hala vardır bence. ona olan sinirin geçmemiştir. ki bu onu hala önemsediğini gösterir.

"aşk nefrete ne yakınsın." (bkz: athena)

benim için ikisi tamamen zıt kavramlar. birinden nefret edebilmem için aşırı derecede çabalaması gerekiyor.

o çizgi sadece nefrete döndüğünde üzerimden büyük yük kalktı , denemelisiniz

aslında arada ince çizgi yok aşık olunan insan kendinden nefrette ettiriyor zamanla

nefretten aşka dönüşmesi zor, aşktan nefrete dönüşmesi çok kolay olabilen çizgidir.

"Beni sev ya da benden nefret et, ikisi de benim yararıma. Seversen hep kalbinde olurum, nefret edersen hep aklında." diyor Louis Aragon. Sevginin zıddı nefret değil, hissizliktir. Birinden nefret etmek onu önemsemektir. Artık bir şey hissetmeyen sevmiyordur, nefret eden değil.

ikisi de çok güçlü duygu ve ikisi de çok tehlikeli. her duygunun fazlasının zarara girdiğini düşünmekteyim.

Geçmiş olsun, o çizgi=aşkı kabullenememe.

Birbirine kolayca dönüşebilen şeylerdir.Ruh yaşlanmadığı gibi sonsuza kadar aşkta olabilir sonsuza kadar nefrette edilebilir.Hangisi ruhunuzu daha az kirletir

İki tarafa da düşmekten keşke o çizginin üzerinde durabilsek.

Duygu ve düşünceler arasında olan ince çizgiyle eşittir.

İnsanın sevgisinin sahtesi olur ama nefretinin olmaz ve en yoğun duygu nefrettir. Bu yüzden aşkı bitiren seni sevmiyorum değil senden nefret dahi etmiyorum.dur bence.. (bkz: aşk nefrete ne yakınsın)